Yalnızlığın pençesinde ararken seni,
Öpüp koklamak varken gözlerini.
Bir kara toprak örttü üzerini,
Mani değil engeller,hep sevecegim seni.
İnsanlar nankör,insanlar hain,insanlar adi,
Bu ihanet zincirini birlikte kıralım haydi.
Göz yaşları dinsin diye insanların,
Yüreğim hakaretleri bile iltifat saydı.
Yalnızlığın pençesi boğazımı kavrasa da,
İhanetin ortasında yüreğim kan ağlasa da,
Sevmeyi seviyorum ben,sevmeyi seni,
İçimde her an intikam alevi parlasa da.
Gözümü kötülüğe kapadım iyileri görüyorum,
Dün yaptığım hataya bu gün kahroluyorum,
İnsanlıktan uzak yasayan yaratıklara,
İçimde tarifsiz yenilmez bir kin besliyorum.
MARTİNİ’ m söyledi içini dinleyen anlasın diye,
İnsan olana bir selam en güzel hediye,
Dualarımda yalvarıyorum gece gündüz,
Ne olur Allah’ım insanlar hasret kalmasın sevgiye.
Pazar, Ağustos 10, 2008
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder